πανεμφαής

-ές, Α

αυτός που όλα τα φωτίζει, πολύ φωτεινός, λαμπρότατος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + ἐν + -φαής (< φάος, φῶς), πρβλ. παμ-φαής].